зубні́ца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. зубні́ца зубні́цы
Р. зубні́цы зубні́ц
Д. зубні́цы зубні́цам
В. зубні́цу зубні́цы
Т. зубні́цай
зубні́цаю		 зубні́цамі
М. зубні́цы зубні́цах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

зубні́ца ж., бот. зубя́нка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зубні́ца, ‑ы, ж.

Шматгадовая травяністая расліна сямейства крыжакветных з буйнымі белымі, палевымі або пурпурнымі кветкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зубя́нка бот. зубні́ца, -цы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)