зу́блены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зу́блены зу́бленая зу́бленае зу́бленыя
Р. зу́бленага зу́бленай
зу́бленае		 зу́бленага зу́бленых
Д. зу́бленаму зу́бленай зу́бленаму зу́бленым
В. зу́блены (неадуш.)
зу́бленага (адуш.)		 зу́бленую зу́бленае зу́бленыя (неадуш.)
зу́бленых (адуш.)
Т. зу́бленым зу́бленай
зу́бленаю		 зу́бленым зу́бленымі
М. зу́бленым зу́бленай зу́бленым зу́бленых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зу́блены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зу́блены зу́бленая зу́бленае зу́бленыя
Р. зу́бленага зу́бленай
зу́бленае		 зу́бленага зу́бленых
Д. зу́бленаму зу́бленай зу́бленаму зу́бленым
В. зу́блены (неадуш.)
зу́бленага (адуш.)		 зу́бленую зу́бленае зу́бленыя (неадуш.)
зу́бленых (адуш.)
Т. зу́бленым зу́бленай
зу́бленаю		 зу́бленым зу́бленымі
М. зу́бленым зу́бленай зу́бленым зу́бленых

Кароткая форма: зу́блена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зу́блены спец. зубрённый; см. зубі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зу́блены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад зубіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зубі́ць, зублю́, зу́біш, зу́біць; зу́блены; незак. што.

Вастрыць, насякаючы зуб’е.

З. серп.

|| зак. вы́зубіць, -блю, -біш, -біць; -блены.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

назубі́ць, -зублю́, -зу́біш, -зу́біць; -зу́блены; зак., што і чаго (спец.).

Навастрыць, наразаючы або насякаючы зубцы.

Н. серп.

|| незак. назу́бліваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. назу́бліванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)