зубарэ́зны, -ая, -ае (спец.).

Прызначаны для вырабу зубцоў, зубчастых частак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зубарэ́зны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зубарэ́зны зубарэ́зная зубарэ́знае зубарэ́зныя
Р. зубарэ́знага зубарэ́знай
зубарэ́знае		 зубарэ́знага зубарэ́зных
Д. зубарэ́знаму зубарэ́знай зубарэ́знаму зубарэ́зным
В. зубарэ́зны (неадуш.)
зубарэ́знага (адуш.)		 зубарэ́зную зубарэ́знае зубарэ́зныя (неадуш.)
зубарэ́зных (адуш.)
Т. зубарэ́зным зубарэ́знай
зубарэ́знаю		 зубарэ́зным зубарэ́знымі
М. зубарэ́зным зубарэ́знай зубарэ́зным зубарэ́зных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зубарэ́зны зуборе́зный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зубарэ́зны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Прызначаны для апрацоўкі зубоў (у 2 знач.). Зубарэзны станок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зуборе́зный техн. зубарэ́зны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)