зубарэ́зны, -ая, -ае (спец.).

Прызначаны для вырабу зубцоў, зубчастых частак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зубарэ́зны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зубарэ́зны зубарэ́зная зубарэ́знае зубарэ́зныя
Р. зубарэ́знага зубарэ́знай
зубарэ́знае		 зубарэ́знага зубарэ́зных
Д. зубарэ́знаму зубарэ́знай зубарэ́знаму зубарэ́зным
В. зубарэ́зны (неадуш.)
зубарэ́знага (адуш.)		 зубарэ́зную зубарэ́знае зубарэ́зныя (неадуш.)
зубарэ́зных (адуш.)
Т. зубарэ́зным зубарэ́знай
зубарэ́знаю		 зубарэ́зным зубарэ́знымі
М. зубарэ́зным зубарэ́знай зубарэ́зным зубарэ́зных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зубарэ́зны зуборе́зный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зубарэ́зны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Прызначаны для апрацоўкі зубоў (у 2 знач.). Зубарэзны станок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зубарэзны інструмент

т. 7, с. 115

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

зуборе́зный техн. зубарэ́зны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ВІ́ЦЕБСКІ СТАНКАБУДАЎНІ́ЧЫ ЗАВО́Д ІМЯ́ КАМІНТЭ́РНА.

Засн. ў 1940 на базе Віцебскага чыгуналіцейна-машынабудаўнічага завода. У час Вял. Айч. вайны эвакуіраваны ў г. Саратаў (Расійская Федэрацыя). Адноўлены ў 1946. Да 1986 рэканструяваны і расшыраны. Дзейнічаюць цэхі: кавальска-нарыхтоўчы, ліцейны, мех. (2), зборачны, інструментальны, рамонтна-мех., энергацэх, зубарэзны ўчастак. Асн. прадукцыя (1996): універсальныя і спец. зубаапрацоўчыя паўаўтаматы і аўтаматы для аўтам. ліній, тавары шырокага ўжытку.

т. 4, с. 231

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)