зрэ́нкі, -нак ед. нет, прост. зе́нки, бу́ркалы;

вы́лупіць з. — вы́лупить зе́нки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зрэ́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. зрэ́нка зрэ́нкі
Р. зрэ́нкі зрэ́нак
Д. зрэ́нцы зрэ́нкам
В. зрэ́нку зрэ́нкі
Т. зрэ́нкай
зрэ́нкаю
зрэ́нкамі
М. зрэ́нцы зрэ́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

касаво́касць, -і, ж.

Стан вачэй, пры якім зрэнкі накіраваны ў розныя бакі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

казе́ліць,

У выразе: казеліць зрэнкі (вочы) — скасавурыўшыся, пільна ўглядацца ў каго-, што-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раско́сы, -ая, -ае.

1. Які мае касы разрэз (пра вочы).

2. 3 касавокасцю, пры якой зрэнкі скіраваны ў бок ад носа.

|| наз. раско́сасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зрэ́нкавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да зрэнкі. Зрэнкавы нерв.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

казе́ліць: несов., разг. к. зрэ́нкіо́чы) тара́щить глаза́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

касаво́касць, ‑і, ж.

Стан вачэй, пры якім зрэнкі накіраваны ў розныя бакі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зрачо́к м., анат. зрэ́нка, -кі ж.;

расши́ренные зрачки́ расшы́раныя зрэ́нкі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раско́сасць, ‑і, ж.

1. Касы разрэз вачэй.

2. Касавокасць, пры якой зрэнкі скіраваны ў бок ад носа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)