зре́ние ср. зрок, род. зро́ку м.;
обма́н зре́ния падма́н (ілю́зія) зро́ку;
име́ть сла́бое зре́ние мець дрэ́нны зрок;
потеря́ть зре́ние стра́ціць зрок, асле́пнуць;
◊
по́ле зре́ния по́ле зро́ку;
то́чка зре́ния пункт по́гляду (гле́джання);
под угло́м зре́ния з пу́нкта по́гляду.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прысляпі́ць: п. во́чы разг. притупи́ть зре́ние
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сляпі́ць несов.
1. (мешать видеть) слепи́ть;
мяце́ліца ~пі́ла во́чы — мете́ль слепи́ла глаза́;
слёзы ~пі́лі во́чы — слёзы слепи́ли глаза́;
2. (утомлять, притуплять зрение) слепи́ть, ослепля́ть; (ослаблять, ухудшать зрение) по́ртить;
я́ркія фа́рбы ~пі́лі во́чы — я́ркие кра́ски слепи́ли (ослепля́ли) глаза́;
с. во́чы — по́ртить зре́ние
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зрок (род. зро́ку) м. зре́ние ср.;
падма́н зро́ку — обма́н зре́ния;
по́ле зро́ку — по́ле зре́ния
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пасляпі́ць сов.
1. (всех, многих) ослепи́ть;
2. (ослабить зрение) испо́ртить;
п. во́чы — испо́ртить глаза́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сляпі́цца несов.
1. по́ртить себе́ зре́ние; сле́пнуть;
2. страд. слепи́ться; ослепля́ться; по́ртиться; см. сляпі́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Зрэ́нка ’адтуліна ў радужнай аболонцы’. Укр. уст. абл. зрі́нка, здрі́нка ’тс’ (Грынч.). Параўн. польск. źrenica ’зрэнка’, славац. zreníca, славен. zreníca. Ад дзеяслова zьrěti ’глядзець, бачыць’ утвораны дзеепрыметнік на ‑n‑, адкуль далей з суфіксам ‑ъk‑ > zьrěnka > зрэнка. Параўн. рус. (< ст.-слав.) зрение (< zьrěn + ije) з той жа вытворнай асновай. Утварэнне зах.-рус. Не выключана сувязь з зенка ’тс’, як і ў форм на ‑ica з зеница. Гл. зрок, зара, зары́ць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
преврати́ться ператвары́цца; (обратиться) перавярну́цца;
◊
преврати́ться в слух навастры́ць слых, натапы́рыць ву́шы, ува́жліва прыслу́хацца;
преврати́ться в зре́ние пача́ць угляда́цца;
преврати́ться во внима́ние зрабі́цца ве́льмі ўва́жлівым.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зри́тельный
1. (прил. к зрение) зро́кавы;
зри́тельный нерв анат. зро́кавы нерв;
зри́тельная па́мять зро́кавая па́мяць;
2. (предназначенный для зрения) глядзе́льны;
зри́тельный зал глядзе́льная за́ла, за́ла для гледачо́ў;
зри́тельная труба́ уст. падзо́рная (глядзе́льная) труба́;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
по́ртить несов., в разн. знач. псава́ць;
по́ртить желу́док псава́ць жыво́т;
по́ртить зре́ние псава́ць во́чы (зрок);
по́ртить аппети́т псава́ць апеты́т;
по́ртить настрое́ние кому́-л. псава́ць настро́й каму́-не́будзь;
по́ртить себе́ не́рвы разг. псава́ць сабе́ не́рвы;
◊
по́ртить кровь псава́ць кроў;
по́ртить ма́рку псава́ць ма́рку;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)