зре́ние ср. зрок, род. зро́ку м.;

обма́н зре́ния падма́н (ілю́зія) зро́ку;

име́ть сла́бое зре́ние мець дрэ́нны зрок;

потеря́ть зре́ние стра́ціць зрок, асле́пнуць;

по́ле зре́ния по́ле зро́ку;

то́чка зре́ния пункт по́гляду (гле́джання);

под угло́м зре́ния з пу́нкта по́гляду.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прысляпі́ць: п. во́чы разг. притупи́ть зре́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сляпі́ць несов.

1. (мешать видеть) слепи́ть;

мяце́ліца ~пі́ла во́чы — мете́ль слепи́ла глаза́;

слёзы ~пі́лі во́чы — слёзы слепи́ли глаза́;

2. (утомлять, притуплять зрение) слепи́ть, ослепля́ть; (ослаблять, ухудшать зрение) по́ртить;

я́ркія фа́рбы ~пі́лі во́чыя́ркие кра́ски слепи́ли (ослепля́ли) глаза́;

с. во́чы — по́ртить зре́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зрок (род. зро́ку) м. зре́ние ср.;

падма́н зро́ку — обма́н зре́ния;

по́ле зро́ку — по́ле зре́ния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пасляпі́ць сов.

1. (всех, многих) ослепи́ть;

2. (ослабить зрение) испо́ртить;

п. во́чы — испо́ртить глаза́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сляпі́цца несов.

1. по́ртить себе́ зре́ние; сле́пнуть;

2. страд. слепи́ться; ослепля́ться; по́ртиться; см. сляпі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Зрэ́нка ’адтуліна ў радужнай аболонцы’. Укр. уст. абл. зрі́нка, здрі́нка ’тс’ (Грынч.). Параўн. польск. źrenica ’зрэнка’, славац. zreníca, славен. zreníca. Ад дзеяслова zьrěti ’глядзець, бачыць’ утвораны дзеепрыметнік на ‑n‑, адкуль далей з суфіксам ‑ъk‑ > zьrěnka > зрэнка. Параўн. рус. (< ст.-слав.) зрение (< zьrěn + ije) з той жа вытворнай асновай. Утварэнне зах.-рус. Не выключана сувязь з зенка ’тс’, як і ў форм на ‑ica з зеница. Гл. зрок, зара, зары́ць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

преврати́ться ператвары́цца; (обратиться) перавярну́цца;

преврати́ться в слух навастры́ць слых, натапы́рыць ву́шы, ува́жліва прыслу́хацца;

преврати́ться в зре́ние пача́ць угляда́цца;

преврати́ться во внима́ние зрабі́цца ве́льмі ўва́жлівым.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зри́тельный

1. (прил. к зрение) зро́кавы;

зри́тельный нерв анат. зро́кавы нерв;

зри́тельная па́мять зро́кавая па́мяць;

2. (предназначенный для зрения) глядзе́льны;

зри́тельный зал глядзе́льная за́ла, за́ла для гледачо́ў;

зри́тельная труба́ уст. падзо́рная (глядзе́льная) труба́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́ртить несов., в разн. знач. псава́ць;

по́ртить желу́док псава́ць жыво́т;

по́ртить зре́ние псава́ць во́чы (зрок);

по́ртить аппети́т псава́ць апеты́т;

по́ртить настрое́ние кому́-л. псава́ць настро́й каму́е́будзь;

по́ртить себе́ не́рвы разг. псава́ць сабе́ не́рвы;

по́ртить кровь псава́ць кроў;

по́ртить ма́рку псава́ць ма́рку;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)