зраза́ць гл. зрэзаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зраза́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зраза́ю зраза́ем
2-я ас. зраза́еш зраза́еце
3-я ас. зраза́е зраза́юць
Прошлы час
м. зраза́ў зраза́лі
ж. зраза́ла
н. зраза́ла
Загадны лад
2-я ас. зраза́й зраза́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час зраза́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зраза́ць несов.

1. в разн. знач. среза́ть, сре́зывать; (пилой — ещё) спи́ливать; (в разговоре — ещё) обрыва́ть;

2. изреза́ть, изре́зывать;

3. (покрывать углублениями) борозди́ть; полосова́ть, изреза́ть, изре́зывать;

1-3 см. зрэ́заць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зраза́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да зрэзаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зрэ́заць, зрэ́жу, зрэ́жаш, зрэ́жа; зрэж; зрэ́заны; зак.

1. гл. рэзаць.

2. што. Адрэзаць ці абрэзаць зверху; спілаваць.

З. галінку.

З. гарэлую скарынку.

З. дрэва.

3. што. Разрэзаць на многа частак, зрабіць на чым-н. многа парэзаў ці парэзаць усё, многае для якой-н. мэты.

З. лаўку нажом.

З. салому на корм жывёле.

4. перан., што. Пакрыць барознамі, палоскамі, перасечанымі лініямі.

Канавы зрэзалі ўсё поле.

З. дарогу коламі.

5. перан., што. Скараціць, зменшыць.

З. фонды.

З. ліміты.

|| незак. зраза́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зрэ́зваць несов., см. зраза́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спи́ливать несов. спіло́ўваць, зраза́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сре́зывать несов. зрэ́зваць, зраза́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

среза́ть несов., прям., перен. зраза́ць, зрэ́зваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ша́хкаць

‘зразаць, сячы што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ша́хкаю ша́хкаем
2-я ас. ша́хкаеш ша́хкаеце
3-я ас. ша́хкае ша́хкаюць
Прошлы час
м. ша́хкаў ша́хкалі
ж. ша́хкала
н. ша́хкала
Загадны лад
2-я ас. ша́хкай ша́хкайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ша́хкаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)