зняме́лы, -ая, -ае.

Тое, што і анямелы.

|| наз. зняме́ласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зняме́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зняме́лы зняме́лая зняме́лае зняме́лыя
Р. зняме́лага зняме́лай
зняме́лае		 зняме́лага зняме́лых
Д. зняме́ламу зняме́лай зняме́ламу зняме́лым
В. зняме́лы (неадуш.)
зняме́лага (адуш.)		 зняме́лую зняме́лае зняме́лыя (неадуш.)
зняме́лых (адуш.)
Т. зняме́лым зняме́лай
зняме́лаю		 зняме́лым зняме́лымі
М. зняме́лым зняме́лай зняме́лым зняме́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зняме́лы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зняме́лы зняме́лая зняме́лае зняме́лыя
Р. зняме́лага зняме́лай
зняме́лае		 зняме́лага зняме́лых
Д. зняме́ламу зняме́лай зняме́ламу зняме́лым
В. зняме́лы (неадуш.)
зняме́лага (адуш.)		 зняме́лую зняме́лае зняме́лыя (неадуш.)
зняме́лых (адуш.)
Т. зняме́лым зняме́лай
зняме́лаю		 зняме́лым зняме́лымі
М. зняме́лым зняме́лай зняме́лым зняме́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зняме́лы в разн. знач. онеме́лый, онеме́вший; (потерявший чувствительность, гибкость — ещё) одеревене́лый, одеревене́вший; окочене́лый, окочене́вший; см. зняме́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зняме́лы, ‑ая, ‑ае.

1. Пазбаўлены здольнасці гаварыць (ад здзіўлення, страху, нечаканай радасці і пад.); анямелы. [Тамара] стаяла сярод пакоя белая, як сцяна, знямелая. Арабей.

2. Які страціў адчувальнасць, гібкасць; здранцвелы. [Вісарыён] не мог павярнуць галавы, так балела знямелая шыя. Самуйлёнак.

3. перан. Застылы, пануры, маўклівы. Сярод цішы начной знямелай Калыска скрыпнула — раз, два. Колас. Трынаццаты дзень у дарозе. Трынаццаты дзень сярод знямелых гор. «Беларусь».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адранцве́лы, -ая, -ае.

Які знаходзіцца ў стане адранцвення, здранцвелы, знямелы.

Адранцвелыя ногі.

|| наз. адранцве́ласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сшэ́рхлы, -ая, -ае.

1. Пасівераны (пра скуру на твары, руках і пад.).

С. твар.

2. Здранцвелы, знямелы, зацёкшы.

Нага сшэрхла.

|| наз. сшэ́рхласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сшэ́рхлы, ‑ая, ‑ае.

Здранцвелы, знямелы, зацёкшы. Нага сшэрхла. // Пасівераны (пра скуру на руках, твары і пад.). Твар у Ліды бледны, нават сшэрхлы. Васілёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

одеревене́лый

1. адзеравяне́лы;

2. перен. здранцве́лы, змярцве́лы, зняме́лы, сшэ́рхлы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закамяне́лы, ‑ая, ‑ае.

1. Зацвярдзелы, цвёрды, як камень. Закамянелая зямля. Закамянелая смала.

2. перан. Знямелы, застылы. Закамянелы твар. □ [Косцік] стаяў, не кратаючыся з месца, увесь закамянелы. Баранавых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)