Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
зне́сціся
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
знясу́ся |
знясё́мся |
| 2-я ас. |
знясе́шся |
знесяце́ся |
| 3-я ас. |
знясе́цца |
знясу́цца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
знё́сся |
зне́сліся |
| ж. |
зне́слася |
| н. |
зне́слася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
знясі́ся |
знясі́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
знё́сшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зне́сціся¹, знясу́ся, знясе́шся, знясе́цца; знясёмся, знесяце́ся, знясу́цца; знёсся, зне́слася і знясла́ся; знясі́ся; зак. (разм.).
Устанавіць сувязь з кім-, чым-н.; звязацца.
З. па пошце.
|| незак. зно́сіцца, зно́шуся, зно́сішся, зно́сіцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
зне́сціся сов. (о птицах) снести́сь
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зне́сціся 1, знясецца; пр. знеслася і зняслася.
Зак. да несціся 2.
зне́сціся 2, знясуся, знясешся, знясецца; пр. знёсся, знеслася і зняслася, знеслася і зняслося; зак.
Разм. Устанавіць цесныя сувязі, зносіны з кім‑н.; звязацца. Знесціся з паўстанцамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
не́сціся², 1 і 2 ас. не ўжыв., нясе́цца; не́слася і нясла́ся; незак.
Пра птушак: класці яйкі.
|| зак. зне́сціся, знясе́цца; зне́слася і знясла́ся.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
снести́сьII сов. (о птицах) зне́сціся.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зно́сіцца 1, ‑сіцца; незак.
Зал. да зносіць.
зно́сіцца 2, зношуся, зносішся, зносіцца.
Незак. да знесціся 2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пане́сціся 1, ‑нясуся, ‑нясешся, ‑нясецца; ‑нясёмся, ‑несяцеся; пр. панёсся, ‑неслася і ‑няслася, ‑неслася і ‑няслося; зак.
1. Пачаць рухацца з вялікай хуткасцю; паімчацца. [Злобіч] штурхануў нагамі пад бакі каню, панёсся ад абоза. М. Ткачоў. Не замаруджваючы хады, цягнік панёсся далей. Арабей. Адразу дыхнула прахалодай, па дарозе закружыліся віхорчыкі і панесліся ў стэп. Даніленка. // Разм. Хутка пабегчы, накіравацца куды‑н. Выскачыў [сын] на двор, аглянуўся — маці бегла за ім — і з усіх ног панёсся цераз агароды да лесу. Капыловіч. Заяц, як мячык, падскочыў угару, крута павярнуў і яшчэ хутчэй панёсся полем на рог лесу. Краўчанка.
2. перан. Пачаць распаўсюджвацца (пра гукі, пахі і г. д.). — Бо-о-ом! Бо-о-ом! — далёка панеслася водгулле ў начной цішыні. С. Александровіч. Паняслася песня хваляй, Хваляй па азёрах. Танк. Вокліч падхапілі вязні ўсіх камар, і ён панёсся па ўсіх трох паверхах турмы. Машара. // Распаўсюдзіцца, стаць вядомым (пра чуткі, звесткі і пад.). Зноў свісты «Салаўя».. Зноў аб ім панеслася гучная слава па ўсіх маёнтках. Бядуля.
пане́сціся 2, ‑нясуцца; пр. панесліся і панясліся; зак.
Разм. Знесціся — пра птушак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)