зневажа́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зневажа́юся зневажа́емся
2-я ас. зневажа́ешся зневажа́ецеся
3-я ас. зневажа́ецца зневажа́юцца
Прошлы час
м. зневажа́ўся зневажа́ліся
ж. зневажа́лася
н. зневажа́лася
Дзеепрыслоўе
цяп. час зневажа́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зневажа́цца несов., страд. оскорбля́ться, поноси́ться, попира́ться, унижа́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зневажа́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

Зал. да зневажаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

оскорбля́ться страд. абража́цца, зневажа́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бесче́ститься страд. га́ньбіцца, нясла́віцца; зневажа́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

унижа́ться возвр., страд. прыніжа́цца; зневажа́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

попира́ться страд.

1. тапта́цца;

2. тапта́цца, (гру́ба) паруша́цца; зневажа́цца; см. попира́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поноси́ться​I несов., страд. га́ньбіцца, знеслаўля́цца, ла́яцца; зневажа́цца, абража́цца; см. поноси́ть​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зневажа́нне і зневажэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. зневажаць — зняважыць і стан паводле знач. дзеясл. зневажацца — зняважыцца. Зневажанне пачуццяў. □ У часе выпіўкі бацюшка шмат гаманіў пра адносіны сялян да царквы і зневажанне, якое ён церпіць ад парафіян. Чарот. — Еду не трэба, вось я табе прамыю твар крыху, рана твая і загоіцца. Васілька адчуваў сябе крыху пакрыўджаным за такое зневажэнне яго раны. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)