знако́мый

1. прил. знаёмы;

быть знако́мым быць знаёмым;

2. сущ. знаёмы, -мага м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

знаёмы

1. прил. знако́мый, изве́стный;

~мая мело́дыя — знако́мая (изве́стная) мело́дия;

2. прил. знако́мый;

мы з ім ~мыя — мы с ним знако́мы;

3. в знач. сущ. знако́мый;

гэ́та мой з.э́то мой знако́мый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

знаёмец, -мца м., разг. знако́мый, знако́мец

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прывіта́ць сов. приве́тствовать;

знаёмы ве́села ~та́ў мяне́знако́мый ве́село приве́тствовал меня́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

натра́піцца сов.

1. попа́сться, встре́титься, повстреча́ться;

~піўся знаёмы чалаве́к — попа́лся (встре́тился, повстреча́лся) знако́мый челове́к;

2. случи́ться, подверну́ться;

~піўся вы́падак — подверну́лся слу́чай

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

изве́стный

1. (знакомый) вядо́мы;

2. (знаменитый) вядо́мы, выда́тны, знакамі́ты;

3. (определённый) пэ́ўны;

в изве́стных слу́чаях у вядо́мых (пэ́ўных) вы́падках;

до (в) изве́стной сте́пени да (у) вядо́май (пэ́ўнай) ступе́ні.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ми́мо

1. нареч. мі́ма; (близ) паблі́зу;

ми́мо прошёл знако́мый мі́ма прайшо́ў знаёмы;

ми́мо пролега́ла доро́га паблі́зу прахо́дзіла даро́га;

2. предлог мі́ма (каго, чаго);

пропусти́ть (что-л.) ми́мо уше́й прапусці́ць (што-небудзь) мі́ма вушэ́й;

бить ми́мо біць мі́ма.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

усплы́сці сов., прям., перен. всплыть; (об образах, воспоминаниях — ещё) встать;

наве́рх ~лыло́ мно́ства мале́нькіх ры́бак — наве́рх всплы́ло мно́жество ма́леньких ры́бок;

пе́рад вачы́ма ўсплыў знаёмы во́браз — пе́ред глаза́ми всплыл (встал) знако́мый о́браз;

зноў ~лыло́ гэ́та пыта́нне — сно́ва всплыл э́тот вопро́с;

у. наве́рх — всплыть на пове́рхность (нару́жу)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хоро́ший

1. до́бры;

хоро́шее настрое́ние до́бры настро́й;

хоро́шие ве́сти до́брыя ве́сткі;

хоро́ший знако́мый до́бры знаёмы;

2. (красивый) прыго́жы, харо́шы;

жить по хоро́шему жыць у зго́дзе (до́бра);

хоро́шее де́ло! ирон. до́брая спра́ва!;

хоро́ш, не́чего сказа́ть! ну і ну, няма́ чаго́ каза́ць!;

хоро́шему всю́ду хорошо́ до́браму чалаве́чку до́бра і ў запе́чку, а благаце́ бла́га і на куце́; до́брая душа́ нап’е́цца і з каўша́;

хоро́ш гусь! до́брая ца́ца!

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

агу́льны

1. в разн. знач. о́бщий;

а. сходо́бщее собра́ние;

~нае пра́вілао́бщее пра́вило;

а. падраху́нако́бщий ито́г;

а. знаёмыо́бщий знако́мый;

~ныя пыта́нні наву́кіо́бщие вопро́сы нау́ки;

2. (касающийся всех подряд) огу́льный;

найбо́льшы а. дзе́льнікмат. наибо́льший о́бщий дели́тель;

а. ры́нако́бщий ры́нок;

~ная адука́цыяо́бщее образова́ние;

~нае ме́сцао́бщее ме́сто;

знайсці́ ~ную мо́ву — найти́ о́бщий язы́к;

прыве́сці да ~нага назо́ўніка — привести́ к о́бщему знамена́телю;

у ~ных ры́сах — в о́бщих черта́х;

даво́дзіць да ~нага ве́дама — предава́ть гла́сности

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)