змяша́льнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. змяша́льнік змяша́льнікі
Р. змяша́льніка змяша́льнікаў
Д. змяша́льніку змяша́льнікам
В. змяша́льнік змяша́льнікі
Т. змяша́льнікам змяша́льнікамі
М. змяша́льніку змяша́льніках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

змяша́льнік, ‑а, м.

Машына, апарат для змешвання розных рэчываў, прыгатавання сумесей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мяша́льнік

‘змешвальнік, змяшальнік’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мяша́льнік мяша́льнікі
Р. мяша́льніка мяша́льнікаў
Д. мяша́льніку мяша́льнікам
В. мяша́льнік мяша́льнікі
Т. мяша́льнікам мяша́льнікамі
М. мяша́льніку мяша́льніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

смеси́тель техн. зме́швальнік, -ка м., змяша́льнік, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)