змыва́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. змыва́нне
Р. змыва́ння
Д. змыва́нню
В. змыва́нне
Т. змыва́ннем
М. змыва́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

змыва́нне ср. смыв м. смыва́ние, смы́вка ж.; сости́рывание; см. змыва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

змыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. змываць — змыць; дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. змывацца — змыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

смыва́ние змыва́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

смыв м.

1. (действие) змыва́нне, -ння ср.;

смыв по́чвы змыва́нне гле́бы;

2. бакт. змыў, род. змы́ву м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

смы́вка ж.

1. (действие) змы́ўка, -кі ж., змыва́нне, -ння ср.;

2. (раствор для смывания) змы́ўка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)