змеянё́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. змеянё́ змеяня́ты
Р. змеяня́ці змеяня́т
Д. змеяня́ці змеяня́там
В. змеянё́ змеяня́т
Т. змеянё́м змеяня́тамі
М. змеяня́ці змеяня́тах

Іншыя варыянты: змеяня́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

змеяня́ і змеянё, -ня́ці, мн. -ня́ты, -ня́т, н.

Дзіцяня змяі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

змеяня́ и змеянё, -ня́ці ср. змеёныш м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

змеяня́ і змеянё, ‑няці; мн. ‑няты, ‑нят; н.

Дзіцяня змяі; маладая змяя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

змеяня́

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, ніякі род, рознаскланяльны

адз. мн.
Н. змеяня́ змеяня́ты
Р. змеяня́ці змеяня́т
Д. змеяня́ці змеяня́там
В. змеяня́ змеяня́т
Т. змеянё́м змеяня́тамі
М. змеяня́ці змеяня́тах

Іншыя варыянты: змеянё́.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

змеёныш м. змеяня́ и змеянё, -ня́ці ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Вы́паўзень ’змеянё’ (Касп.). Рус. пск., смал. вы́ползень вужавінне’. Утварэнне ад выпаўзці (гл. паўзці) з дапамогай суф. ‑ень.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Выпаўзык, вы́пыўзык ’вужавінне’ (Бяльк.), выпуўзык праныра, пралаза’ (там жа). Запазычанне з рус. дыял. (цэнтр. і ўсх.) вы́ползок ’вужавінне; змеянё; злы чалавек’ якое да выпаўзці.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)