зме́нлівы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
зме́нлівы |
зме́нлівая |
зме́нлівае |
зме́нлівыя |
| Р. |
зме́нлівага |
зме́нлівай зме́нлівае |
зме́нлівага |
зме́нлівых |
| Д. |
зме́нліваму |
зме́нлівай |
зме́нліваму |
зме́нлівым |
| В. |
зме́нлівы (неадуш.) зме́нлівага (адуш.) |
зме́нлівую |
зме́нлівае |
зме́нлівыя (неадуш.) зме́нлівых (адуш.) |
| Т. |
зме́нлівым |
зме́нлівай зме́нліваю |
зме́нлівым |
зме́нлівымі |
| М. |
зме́нлівым |
зме́нлівай |
зме́нлівым |
зме́нлівых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зме́нлівы, -ая, -ае.
Які лёгка і часта мяняецца; няўстойлівы.
Зменлівыя адносіны да каго-н. Зменлівае надвор’е.
|| наз. зме́нлівасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
зме́нлівы изме́нчивый, неусто́йчивый, непостоя́нный; переме́нчивый, превра́тный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зме́нлівы, ‑ая, ‑ае.
Які лёгка і часта мяняецца; няўстойлівы. Я задумаўся тады аб шчасці — якое яно бывае зменлівае і нетрывалае. Хведаровіч. Надвор’е, і тое ніяк не ўсталюецца, нібы зрушылася нешта. Зменлівае было і ўзімку, і ўвесну, не лепшае і цяпер. Карпаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зменлівы, пераменлівы, няўстойлівы
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
непастая́нны, -ая, -ае.
Зменлівы, няўстойлівы.
Непастаяннае надвор’е.
Непастаянная натура.
|| наз. непастая́нства, -а, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пераме́нлівы, -ая, -ае.
Які часта мяняецца, зменлівы.
П. вецер.
П. характар.
|| наз. пераме́нлівасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
легкакры́лы, -ая, -ае.
1. Хуткі ў палётах, рухах; з лёгкімі крыламі.
Легкакрылая чайка.
2. перан. Зменлівы, няўстойлівы, мімалётны.
Легкакрылая радасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пераме́нлівы, ‑ая, ‑ае.
Які часта мяняецца, зменлівы; няўстойлівы. Пераменлівы вецер.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
переме́нчивый пераме́нлівы, зме́нлівы;
переме́нчивая пого́да пераме́нлівае (зме́нлівае) надво́р’е;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)