змацава́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. змацава́ны змацава́ная змацава́нае змацава́ныя
Р. змацава́нага змацава́най
змацава́нае		 змацава́нага змацава́ных
Д. змацава́наму змацава́най змацава́наму змацава́ным
В. змацава́ны (неадуш.)
змацава́нага (адуш.)		 змацава́ную змацава́нае змацава́ныя (неадуш.)
змацава́ных (адуш.)
Т. змацава́ным змацава́най
змацава́наю		 змацава́ным змацава́нымі
М. змацава́ным змацава́най змацава́ным змацава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

змацава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. змацава́ны змацава́ная змацава́нае змацава́ныя
Р. змацава́нага змацава́най
змацава́нае		 змацава́нага змацава́ных
Д. змацава́наму змацава́най змацава́наму змацава́ным
В. змацава́ны (неадуш.)
змацава́нага (адуш.)		 змацава́ную змацава́нае змацава́ныя (неадуш.)
змацава́ных (адуш.)
Т. змацава́ным змацава́най
змацава́наю		 змацава́ным змацава́нымі
М. змацава́ным змацава́най змацава́ным змацава́ных

Кароткая форма: змацава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

змацава́ны прям., перен. скреплённый; см. змацава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

креплённый прич. мацава́ны, умацава́ны, замацава́ны, змацава́ны; см. крепи́ть​ 1;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скреплённый змацава́ны, мног. пазмацо́ўваны; знітава́ны; сашчэ́плены, мног. пасашчэ́пліваны, пасашчапля́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пясча́нік, ‑у, м.

Асадкавая горная парода, змацаваны вапнай і глінай пясок, які ужываецца ў будаўніцтве. Камень-пясчанік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шты́фтавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да штыфта; змацаваны штыфтамі; які мае штыфты. Штыфтавае злучэнне. Штыфтавая малатарня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

брашурава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад брашураваць.

2. у знач. прым. Змацаваны ў выглядзе брашур. Брашураваная кніга.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кле́ены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад клеіць.

2. у знач. прым. Змацаваны пры дапамозе клею. Клееная фанера.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шнуравы́, ‑ая, ‑ое.

1. Які мае адносіны да шнура, зроблены з яго. Шнуравая праводка злектрычнасці. Шнуравое пакрыццё. Шнуравыя рамяні. // Прызначаны для шнура. Шнуравыя ніткі. Шнуравое валакно.

2. Змацаваны, сцягнуты шнурам; прашнураваны. Шнуравы сшытак.

•••

Шнуравая кніга гл. кніга.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)