кле́ены, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад клеіць.
2. у знач. прым. Змацаваны пры дапамозе клею. Клееная фанера.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)