злі́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. злі́ты злі́тая злі́тае злі́тыя
Р. злі́тага злі́тай
злі́тае		 злі́тага злі́тых
Д. злі́таму злі́тай злі́таму злі́тым
В. злі́ты (неадуш.)
злі́тага (адуш.)		 злі́тую злі́тае злі́тыя (неадуш.)
злі́тых (адуш.)
Т. злі́тым злі́тай
злі́таю		 злі́тым злі́тымі
М. злі́тым злі́тай злі́тым злі́тых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

злі́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. злі́ты злі́тая злі́тае злі́тыя
Р. злі́тага злі́тай
злі́тае		 злі́тага злі́тых
Д. злі́таму злі́тай злі́таму злі́тым
В. злі́ты (неадуш.)
злі́тага (адуш.)		 злі́тую злі́тае злі́тыя (неадуш.)
злі́тых (адуш.)
Т. злі́тым злі́тай
злі́таю		 злі́тым злі́тымі
М. злі́тым злі́тай злі́тым злі́тых

Кароткая форма: злі́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

злі́ты

1. в разн. знач. сли́тый;

2. зали́тый;

1, 2 см. зліць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

злі́ты, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад зліць.

2. у знач. прым. Злучаны ў адно, непадзельны (для слыху, зроку). Залы палаца амаль усе пуставалі, затое разнастайных гукаў, злітых у адну несціханую мелодыю, было хоць адбаўляй. М. Ткачоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сли́тый злі́ты, мног. пазліва́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зліўны́, -а́я, -о́е (спец.).

1. Змяшаны, зліты з розных пасудзін у адну.

Зліўное малако.

2. Прызначаны для зліву, злівання.

З. жолаб.

З. чан.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зліўны́, ‑ая, ‑ое.

1. Зліты з розных пасудзін у адну (пра вадкасць). Зліўное малако.

2. Прызначаны для злівання чаго‑н. Зліўны жолаб. Зліўная труба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упапяро́к, прысл. і прыназ.

Тое, што і упоперак. Вось шырокае палатно ніў. Як вокам акінуць, цягнуцца яны далёка к лесу, за ўзгорак. Глядзець упапярок — зліты, суцэльны. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зліць, злію́, зліе́ш, зліе́; зліём, зліяце́, злію́ць і салью́, салье́ш, салье́; сальём, сальяце́, салью́ць; зліў, зліла́, -ло́, -лі; злі; зліты; зак., што.

1. Адліць, каб аддзяліць што-н. ад чаго-н.

З. ваду са зваранай бульбы.

2. Выліць, пераліць што-н. куды-н.

З. тлушч у слоік.

3. Змяшаць, наліўшы з розных месц.

З. малако ад розных кароў.

4. перан. Злучыць, аб’яднаць.

З. галасы.

З. два прадпрыемствы.

З. сваю душу з прыродай (перан.).

5. Заліць усю паверхню вадкасцю.

З. падлогу вадой.

|| незак. зліва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. зліва́нне, -я, н. (паводле 1—3 і 5 знач.), зліў, злі́ву, м. (да 3 знач.; спец.) і зліццё, -я́, н. (да 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)