зліто́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зліто́ўваю |
зліто́ўваем |
| 2-я ас. |
зліто́ўваеш |
зліто́ўваеце |
| 3-я ас. |
зліто́ўвае |
зліто́ўваюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
зліто́ўваў |
зліто́ўвалі |
| ж. |
зліто́ўвала |
| н. |
зліто́ўвала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
зліто́ўвай |
зліто́ўвайце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
зліто́ўваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зліто́ўваць несов., см. спа́йваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зліто́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да злітаваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зліто́ўвацца, ‑аецца; незак.
1. Незак. да злітавацца.
2. Зал. да злітоўваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спа́иватьII несов. (к спая́ть)
1. спа́йваць, уст. зліто́ўваць;
2. перен. спа́йваць, згурто́ўваць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)