зліто́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зліто́ўваю зліто́ўваем
2-я ас. зліто́ўваеш зліто́ўваеце
3-я ас. зліто́ўвае зліто́ўваюць
Прошлы час
м. зліто́ўваў зліто́ўвалі
ж. зліто́ўвала
н. зліто́ўвала
Загадны лад
2-я ас. зліто́ўвай зліто́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час зліто́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зліто́ўваць несов., см. спа́йваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зліто́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да злітаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зліто́ўвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да злітавацца.

2. Зал. да злітоўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

spawać

незак. зварваць; спайваць; злітоўваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

спа́ивать​II несов. (к спая́ть)

1. спа́йваць, уст. зліто́ўваць;

2. перен. спа́йваць, згурто́ўваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)