злітава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зліту́ю |
зліту́ем |
| 2-я ас. |
зліту́еш |
зліту́еце |
| 3-я ас. |
зліту́е |
зліту́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
злітава́ў |
злітава́лі |
| ж. |
злітава́ла |
| н. |
злітава́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
зліту́й |
зліту́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
злітава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
злітава́ць сов., см. спая́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
злітава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.
Уст. Спаяць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зліто́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да злітаваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спая́ть сов.
1. спая́ць, уст. злітава́ць;
2. перен. спая́ць, згуртава́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)