злуча́ць¹ гл. злучыць¹.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

злуча́ць² гл. злучыць².

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

злуча́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. злуча́ю злуча́ем
2-я ас. злуча́еш злуча́еце
3-я ас. злуча́е злуча́юць
Прошлы час
м. злуча́ў злуча́лі
ж. злуча́ла
н. злуча́ла
Загадны лад
2-я ас. злуча́й злуча́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час злуча́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

злуча́ць несов.

1. в разн. знач. соединя́ть; (концы, края чего-л. — ещё) сра́щивать;

2. с.-х. случа́ть, спа́ривать;

1-2 см. злучы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

злуча́ць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да злучыць ​1.

злуча́ць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да злучыць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

злучаць, лучыць, сточваць; звязваць, увязваць (перан.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

злучы́ць², злучу́, злу́чыш, злу́чыць; злу́чаны; зак., каго.

Спараваць самку і самца для атрымання прыплоду.

|| незак. злуча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. злу́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

злучы́ць¹, злучу́, злу́чыш, злу́чыць; злу́чаны; зак.

1. каго-што. Саставіць з многага (многіх) адно цэлае, аб’яднаць, зліць адно з другім.

З. намаганні.

З. свае сілы.

З. два прадпрыемствы ў адно.

2. што. Змацаваць, звязаць адно з другім.

З. правады.

3. што з чым. Звязаць, спалучыць.

З. тэорыю з практыкай.

4. каго-што з кім-чым. Устанавіць зносіны, сувязь паміж кім-, чым-н.

З. гарады чыгункай.

З. каго-н. з кім-н. па тэлефоне.

|| незак. злуча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. злучэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нітава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; незак.

1. што. Злучаць, змацоўваць нітамі¹.

2. перан., каго-што. Злучаць, звязваць.

Нітуе вясна сілы.

|| зак. знітава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны.

|| наз. нітава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

случа́ть несов. злуча́ць, злу́чваць, спаро́ўваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)