злуча́ць несов.
1. в разн. знач. соединя́ть; (концы, края чего-л. — ещё) сра́щивать;
2. с.-х. случа́ть, спа́ривать;
1-2 см. злучы́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)