злуча́ць несов.

1. в разн. знач. соединя́ть; (концы, края чего-л. — ещё) сра́щивать;

2. с.-х. случа́ть, спа́ривать;

1-2 см. злучы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)