зжыва́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зжыва́юся зжыва́емся
2-я ас. зжыва́ешся зжыва́ецеся
3-я ас. зжыва́ецца зжыва́юцца
Прошлы час
м. зжыва́ўся зжыва́ліся
ж. зжыва́лася
н. зжыва́лася
Загадны лад
2-я ас. зжыва́йся зжыва́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час зжыва́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зжыва́цца несов.

1. в разн. знач. сжива́ться; см. зжы́цца;

2. страд. изжива́ться; сжива́ться; см. зжыва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зжыва́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да зжыцца.

2. Зал. да зжываць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зжы́цца, зжыву́ся, зжыве́шся, зжыве́цца; зжывёмся, зжывяце́ся, зжыву́цца; зжы́ўся, зжыла́ся, -ло́ся; зак.

1. з кім. Жывучы разам, звыкнуцца, здружыцца.

З. з новымі таварышамі.

2. перан., з чым. Прывыкнуць.

З. з абставінамі.

З. з вобразам (пра акцёра: пераўвасобіцца ў мастацкі вобраз).

|| незак. зжыва́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

изжива́ться

1. зжыва́цца; (искореняться) выкараня́цца;

2. см. изжива́ть​ 2;

3. страд. зжыва́цца; выкараня́цца; см. изжива́ть​ 1.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сжива́ться в разн. знач. зжыва́цца; см. сжи́ться.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)