зейгерава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зейгеру́ю |
зейгеру́ем |
| 2-я ас. |
зейгеру́еш |
зейгеру́еце |
| 3-я ас. |
зейгеру́е |
зейгеру́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
зейгерава́ў |
зейгерава́лі |
| ж. |
зейгерава́ла |
| н. |
зейгерава́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
зейгеру́й |
зейгеру́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
зейгеру́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зейгерава́ць несов., тех. зейгерова́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зейгерава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., што.
Спец. Рабіць зейгераванне.
[Ад ням. seigern.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зейгерова́ть несов., техн. зейгерава́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)