зейгерава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зейгеру́ю зейгеру́ем
2-я ас. зейгеру́еш зейгеру́еце
3-я ас. зейгеру́е зейгеру́юць
Прошлы час
м. зейгерава́ў зейгерава́лі
ж. зейгерава́ла
н. зейгерава́ла
Загадны лад
2-я ас. зейгеру́й зейгеру́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час зейгеру́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зейгерава́ць несов., тех. зейгерова́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зейгерава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., што.

Спец. Рабіць зейгераванне.

[Ад ням. seigern.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зейгерава́ць

(ням. seigem)

раздзяляць цвёрдыя сплавы на састаўныя часткі, улічваючы рознасць тэмператур плаўлення.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

зейгерова́ть несов., техн. зейгерава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)