здубе́лы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
здубе́лы |
здубе́лая |
здубе́лае |
здубе́лыя |
| Р. |
здубе́лага |
здубе́лай здубе́лае |
здубе́лага |
здубе́лых |
| Д. |
здубе́ламу |
здубе́лай |
здубе́ламу |
здубе́лым |
| В. |
здубе́лы (неадуш.) здубе́лага (адуш.) |
здубе́лую |
здубе́лае |
здубе́лыя (неадуш.) здубе́лых (адуш.) |
| Т. |
здубе́лым |
здубе́лай здубе́лаю |
здубе́лым |
здубе́лымі |
| М. |
здубе́лым |
здубе́лай |
здубе́лым |
здубе́лых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
здубе́лы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
здубе́лы |
здубе́лая |
здубе́лае |
здубе́лыя |
| Р. |
здубе́лага |
здубе́лай здубе́лае |
здубе́лага |
здубе́лых |
| Д. |
здубе́ламу |
здубе́лай |
здубе́ламу |
здубе́лым |
| В. |
здубе́лы (неадуш.) здубе́лага (адуш.) |
здубе́лую |
здубе́лае |
здубе́лыя (неадуш.) здубе́лых (адуш.) |
| Т. |
здубе́лым |
здубе́лай здубе́лаю |
здубе́лым |
здубе́лымі |
| М. |
здубе́лым |
здубе́лай |
здубе́лым |
здубе́лых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
здубе́лы, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і здубянелы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
одубе́лый прост. адубе́лы, здубе́лы;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
задубе́лый
1. задубе́лы;
2. здубе́лы, адубе́лы, скарчане́лы; см. задубе́ть;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)