задубене́ть, задубе́ть сов., прост.

1. задубе́ць;

2. (закоченеть) здубе́ць, адубе́ць, скарчане́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)