здружы́цца, -ужу́ся, -у́жышся, -у́жыцца; зак.
Зблізіцца, пасябраваць.
|| незак. здру́жвацца, -аюся, -аешся, -аецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
здружы́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
здружу́ся |
здру́жымся |
| 2-я ас. |
здру́жышся |
здру́жыцеся |
| 3-я ас. |
здру́жыцца |
здру́жацца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
здружы́ўся |
здружы́ліся |
| ж. |
здружы́лася |
| н. |
здружы́лася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
здружы́ся |
здружы́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
здружы́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
здружы́цца сов. сдружи́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
здружы́цца, здружуся, здружышся, здружыцца; зак.
Завесці з кім‑н. моцную дружбу; падружыцца, пасябраваць. [Лабановіч] успамінаў Выганаўскую школу, вучняў, знаёмых сялян, з якімі ён здружыўся і з якімі расстаўся так раптоўна і нават трагічна. Колас. Расставанне было не лёгкім. За няпоўны год усе здружыліся, палюбілі сваю школу майстроў. Асіпенка. // Зжыцца, звыкнуцца з чым‑н. Пакуль жа за партай, у школе сваёй, Ты з кнігай здружыся юначай душой. Бялевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сдружи́ться пасябрава́ць, здружы́цца, падружы́цца, падружы́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
здру́жвацца, ‑аецца.
Незак. да здружыцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спазна́цца, -на́юся, -на́ешся, -на́ецца; зак. (разм.).
1. Пазнаёміцца, здружыцца; блізка сысціся.
Нашы дзеці спазналіся ў школе.
2. з чым. Сутыкнуцца з чым-н., зведаць што-н.
С. з цяжкім жыццём.
|| незак. спазнава́цца, -знаю́ся, -знае́шся, -знае́цца; -знаёмся, -знаяце́ся, -знаю́цца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
зжы́цца, зжыву́ся, зжыве́шся, зжыве́цца; зжывёмся, зжывяце́ся, зжыву́цца; зжы́ўся, зжыла́ся, -ло́ся; зак.
1. з кім. Жывучы разам, звыкнуцца, здружыцца.
З. з новымі таварышамі.
2. перан., з чым. Прывыкнуць.
З. з абставінамі.
З. з вобразам (пра акцёра: пераўвасобіцца ў мастацкі вобраз).
|| незак. зжыва́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
спазна́цца, ‑знаюся, ‑знаешся, ‑знаецца; зак.
1. Разм. Пазнаёміцца, здружыцца; блізка сысціся. Спазнаўся я з ёю, як яна яшчэ дзеўкаю прыязджала да цёткі. Вітка. Чаму.. [Таня] раней з.. [Нарыновічамі] так блізка не спазналася? Грамовіч.
2. Зведаць што‑н., сутыкнуцца з чым‑н. Ды гады юнацтва Не запрапалі, З імі мне спазнацца Зноў перапала. Чарнушэвіч. У бестрывожнае юнацтва Надзьмула горача вайна, І давялося мне спазнацца З трывогай — грозная яна. Ляпёшкін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зжы́цца, зжывуся, зжывешся, зжывецца; зжывёмся, зжывяцеся; зак.
1. з кім. Жывучы, працуючы, часта бываючы разам з кім‑н., звыкнуцца, здружыцца. [Гапанюк] зжыўся з людзьмі і не адчуваў сябе чужым. Дуброўскі. Чалавек, калі ўжо зжыўся добра з усімі парабкамі, калі ўжо ведаў усіх, расказаў усё як мае быць пра сябе. Чорны.
2. з чым. Пастаянна знаходзячыся дзе‑н., думаючы пра што‑н., прывыкнуць. Марыў Андрэй паступіць у Мінскі політэхнічны інстытут. Ён зжыўся з гэтай марай і не мог уявіць, што яна не здзейсніцца. Чарнышэвіч. Нахмураны і сур’ёзны хадзіў Сцёпка каля будынка рабфака. Зжыўся з ім, палюбіў яго, і ў думках сваіх жыў і вучыўся ў ім, і не прынялі! Колас. // Працуючы над роллю, пераўвасобіцца ў мастацкі вобраз (пра акцёра). Зжыцца з вобразам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)