здзі́ўлены

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. здзі́ўлены здзі́ўленая здзі́ўленае здзі́ўленыя
Р. здзі́ўленага здзі́ўленай
здзі́ўленае		 здзі́ўленага здзі́ўленых
Д. здзі́ўленаму здзі́ўленай здзі́ўленаму здзі́ўленым
В. здзі́ўлены (неадуш.)
здзі́ўленага (адуш.)		 здзі́ўленую здзі́ўленае здзі́ўленыя (неадуш.)
здзі́ўленых (адуш.)
Т. здзі́ўленым здзі́ўленай
здзі́ўленаю		 здзі́ўленым здзі́ўленымі
М. здзі́ўленым здзі́ўленай здзі́ўленым здзі́ўленых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

здзі́ўлены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. здзі́ўлены здзі́ўленая здзі́ўленае здзі́ўленыя
Р. здзі́ўленага здзі́ўленай
здзі́ўленае		 здзі́ўленага здзі́ўленых
Д. здзі́ўленаму здзі́ўленай здзі́ўленаму здзі́ўленым
В. здзі́ўлены (неадуш.)
здзі́ўленага (адуш.)		 здзі́ўленую здзі́ўленае здзі́ўленыя (неадуш.)
здзі́ўленых (адуш.)
Т. здзі́ўленым здзі́ўленай
здзі́ўленаю		 здзі́ўленым здзі́ўленымі
М. здзі́ўленым здзі́ўленай здзі́ўленым здзі́ўленых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

здзі́ўлены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. здзі́ўлены здзі́ўленая здзі́ўленае здзі́ўленыя
Р. здзі́ўленага здзі́ўленай
здзі́ўленае		 здзі́ўленага здзі́ўленых
Д. здзі́ўленаму здзі́ўленай здзі́ўленаму здзі́ўленым
В. здзі́ўлены (неадуш.)
здзі́ўленага (адуш.)		 здзі́ўленую здзі́ўленае здзі́ўленыя (неадуш.)
здзі́ўленых (адуш.)
Т. здзі́ўленым здзі́ўленай
здзі́ўленаю		 здзі́ўленым здзі́ўленымі
М. здзі́ўленым здзі́ўленай здзі́ўленым здзі́ўленых

Кароткая форма: здзі́ўлена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

здзі́ўлены прич., прил. удивлённый; изумлённый, поражённый; недоумённый, недоумева́ющий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

здзі́ўлены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад здзівіць.

2. у знач. прым. Які выражае здзіўленне. Здзіўленымі вачамі [Клава] глядзела на .. [Валодзю] з пасцелі, калі ён увайшоў. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ду́жа, прысл.

Надта, вельмі, надзвычай.

Д. шкада хлопца.

Ён быў д. здзіўлены.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

удивлённый прич., прил. здзі́ўлены;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

здзіві́ць, здзіўлю́, здзі́віш, здзі́віць; здзі́ўлены; зак., каго (што).

Выклікаць здзіўленне.

Твае словы мяне вельмі здзівілі.

Вас нічым не здзівіш.

|| незак. здзіўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

изумлённый здзі́ўлены; (поражённый) ура́жаны;

неприя́тно изумлённый непрые́мна ўра́жаны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

недоуме́нный неўразуме́лы; (изумлённый) здзі́ўлены; (растерянный) збянтэ́жаны, разгу́блены;

недоуме́нный взгляд неўразуме́лы (здзі́ўлены, збянтэ́жаны) по́гляд;

недоуме́нный вопро́с неўразуме́лае (дзі́ўнае, няя́снае) пыта́нне;

недоуме́нное молча́ние збянтэ́жанае маўча́нне.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)