здага́двацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
здага́дваюся |
здага́дваемся |
| 2-я ас. |
здага́дваешся |
здага́дваецеся |
| 3-я ас. |
здага́дваецца |
здага́дваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
здага́дваўся |
здага́дваліся |
| ж. |
здага́двалася |
| н. |
здага́двалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
здага́двайся |
здага́двайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
здага́дваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
здага́двацца несов. дога́дываться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
здага́двацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.
Незак. да здагадацца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
здагада́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак.
Зразумець, прыйсці да правільнай думкі.
|| незак. здага́двацца, -аюся, -аешся, -аецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дага́двацца несов., см. здага́двацца
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дога́дываться несов. дага́двацца, здага́двацца.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дапіра́ць
‘дадумвацца, здагадвацца’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
дапіра́ю |
дапіра́ем |
| 2-я ас. |
дапіра́еш |
дапіра́еце |
| 3-я ас. |
дапіра́е |
дапіра́юць |
| Прошлы час |
| м. |
дапіра́ў |
дапіра́лі |
| ж. |
дапіра́ла |
| н. |
дапіра́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
дапіра́й |
дапіра́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
дапіра́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
нездага́длівы, ‑ая, ‑ае.
Няздольны хутка здагадвацца, прымаць правільнае рашэнне; някемлівы. — Дай ножык! — Навошта? — спытаў Юра. — Які ты нездагадлівы! — адказала маці, але сын ужо ўсё зразумеў. Гарбук.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Прадчува́ць ’загадзя адчуваць’ (ТСБМ), продчува́ць ’здагадвацца’ (ТС). Да чуць. Сюды ж прадчуванне.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
адга́дка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.
Адказ на загадку; рашэнне, якое раскрывае якую‑н. тайну. Як сагрэўся [Ігнат], пачаў здагадвацца, куды яго вязуць, і спалохаўся нечаканай адгадкі. Галавач.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)