дапіра́ць

‘дадумвацца, здагадвацца’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дапіра́ю дапіра́ем
2-я ас. дапіра́еш дапіра́еце
3-я ас. дапіра́е дапіра́юць
Прошлы час
м. дапіра́ў дапіра́лі
ж. дапіра́ла
н. дапіра́ла
Загадны лад
2-я ас. дапіра́й дапіра́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дапіра́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)