здава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. здава́нне
Р. здава́ння
Д. здава́нню
В. здава́нне
Т. здава́ннем
М. здава́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

здава́нне ср. сда́ча ж.;

з. карт — сда́ча карт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

здава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. здаваць — здаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сдава́ние здава́нне, -ння ср.;

сдава́ние карт здава́нне карт;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сда́ча ж.

1. (действие) зда́ча, -чы ж., здава́нне, -ння ср.;

сда́ча го́рода зда́ча го́рада;

сда́ча экза́менов зда́ча экза́менаў;

сда́ча кварти́ры в наём зда́ча (здава́нне) кватэ́ры ў наём;

2. (деньги) зда́ча, -чы ж., рэ́шта, -ты ж.;

◊

дать сда́чи а) даць рэ́шты; б) перен., разг. даць зда́чы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)