Verbum

анлайнавы слоўнік

здава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

здава́нне ср. сда́ча ж.;

з. карт — сда́ча карт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

здава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. здаваць — здаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

здава́нне н. Ábgabe f -, Áusgabe f -; Übergabe f - (перадача); Áusgeben n -s (картаў)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

сдава́ние здава́нне, -ння ср.;

сдава́ние карт здава́нне карт;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ábgabe

f -, -n

1) зда́ча, здава́нне; уручэ́нне

2) пада́так, збор

3) спарт. перада́ча, пас

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

сда́ча ж.

1. (действие) зда́ча, -чы ж., здава́нне, -ння ср.;

сда́ча го́рода зда́ча го́рада;

сда́ча экза́менов зда́ча экза́менаў;

сда́ча кварти́ры в наём зда́ча (здава́нне) кватэ́ры ў наём;

2. (деньги) зда́ча, -чы ж., рэ́шта, -ты ж.;

◊

дать сда́чи а) даць рэ́шты; б) перен., разг. даць зда́чы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)