згіба́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. згіба́нне
Р. згіба́ння
Д. згіба́нню
В. згіба́нне
Т. згіба́ннем
М. згіба́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

згіба́нне ср., см. згіна́нне

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

згіба́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. згібаць — сагнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сгиба́ние згіна́нне, -ння ср., згіба́нне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)