згу́шчаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. згу́шчаны згу́шчаная згу́шчанае згу́шчаныя
Р. згу́шчанага згу́шчанай
згу́шчанае		 згу́шчанага згу́шчаных
Д. згу́шчанаму згу́шчанай згу́шчанаму згу́шчаным
В. згу́шчаны (неадуш.)
згу́шчанага (адуш.)		 згу́шчаную згу́шчанае згу́шчаныя (неадуш.)
згу́шчаных (адуш.)
Т. згу́шчаным згу́шчанай
згу́шчанаю		 згу́шчаным згу́шчанымі
М. згу́шчаным згу́шчанай згу́шчаным згу́шчаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

згу́шчаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. згу́шчаны згу́шчаная згу́шчанае згу́шчаныя
Р. згу́шчанага згу́шчанай
згу́шчанае		 згу́шчанага згу́шчаных
Д. згу́шчанаму згу́шчанай згу́шчанаму згу́шчаным
В. згу́шчаны (неадуш.)
згу́шчанага (адуш.)		 згу́шчаную згу́шчанае згу́шчаныя (неадуш.)
згу́шчаных (адуш.)
Т. згу́шчаным згу́шчанай
згу́шчанаю		 згу́шчаным згу́шчанымі
М. згу́шчаным згу́шчанай згу́шчаным згу́шчаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

згу́шчаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. згу́шчаны згу́шчаная згу́шчанае згу́шчаныя
Р. згу́шчанага згу́шчанай
згу́шчанае		 згу́шчанага згу́шчаных
Д. згу́шчанаму згу́шчанай згу́шчанаму згу́шчаным
В. згу́шчаны (неадуш.)
згу́шчанага (адуш.)		 згу́шчаную згу́шчанае згу́шчаныя (неадуш.)
згу́шчаных (адуш.)
Т. згу́шчаным згу́шчанай
згу́шчанаю		 згу́шчаным згу́шчанымі
М. згу́шчаным згу́шчанай згу́шчаным згу́шчаных

Кароткая форма: згу́шчана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

згу́шчаны

1. прям., перен. сгущённый;

2. уплотнённый;

1, 2 см. згусці́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

згу́шчаны і згушчо́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад згусціць.

2. у знач. прым. Прыгатаваны гусцейшым, чым звычайна, шляхам выпарэння часткі вады. Згушчонае малако.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сгущённый згу́шчаны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

згушчо́ны,

гл. згушчаны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сабу́р, ‑у, м.

Згушчаны сок лісцяў альясу, які ўжываецца ў медыцыне як слабіцельнае.

[Цюрк.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

згусці́ць, згушчу́, згу́сціш, згу́сціць; згу́шчаны; зак., што.

Зрабіць густым або больш густым.

З. малако.

З. фарбы (перан.: у вусным апавяданні, адлюстраванні перабольшыць што-н. дрэннае, змрочнае і пад.).

|| незак. згушча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. згушчэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сці́снуты, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад сціснуць.

2. у знач. прым. Згушчаны пад ціскам. Сціснутае паветра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)