згу́блены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. згу́блены згу́бленая згу́бленае згу́бленыя
Р. згу́бленага згу́бленай
згу́бленае
згу́бленага згу́бленых
Д. згу́бленаму згу́бленай згу́бленаму згу́бленым
В. згу́блены (неадуш.)
згу́бленага (адуш.)
згу́бленую згу́бленае згу́бленыя (неадуш.)
згу́бленых (адуш.)
Т. згу́бленым згу́бленай
згу́бленаю
згу́бленым згу́бленымі
М. згу́бленым згу́бленай згу́бленым згу́бленых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

згу́блены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. згу́блены згу́бленая згу́бленае згу́бленыя
Р. згу́бленага згу́бленай
згу́бленае
згу́бленага згу́бленых
Д. згу́бленаму згу́бленай згу́бленаму згу́бленым
В. згу́блены (неадуш.)
згу́бленага (адуш.)
згу́бленую згу́бленае згу́бленыя (неадуш.)
згу́бленых (адуш.)
Т. згу́бленым згу́бленай
згу́бленаю
згу́бленым згу́бленымі
М. згу́бленым згу́бленай згу́бленым згу́бленых

Кароткая форма: згу́блена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

згу́блены

1. поте́рянный, уте́рянный; зате́рянный;

2. погу́бленный, загу́бленный; сгу́бленный;

1, 2 см. згубі́ць 1, 2;

3. см. стра́чаны 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

згу́блены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад згубіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уте́рянный згу́блены;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зате́рянный згу́блены; закі́нуты;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обро́ненный упу́шчаны; згу́блены;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сгу́бленный загу́блены, згу́блены.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

утра́ченный стра́чаны; згу́блены;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кампенсава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны; зак. і незак., каго-што.

1. Аплаціць (аплачваць), пакрыць (пакрываць) выдаткі, страты, чужую працу і інш.

К. страты.

К. згублены час.

2. Ураўнаважыць (ураўнаважваць), замяніць (замяняць) чым-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)