згла́джаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. згла́джаны згла́джаная згла́джанае згла́джаныя
Р. згла́джанага згла́джанай
згла́джанае		 згла́джанага згла́джаных
Д. згла́джанаму згла́джанай згла́джанаму згла́джаным
В. згла́джаны (неадуш.)
згла́джанага (адуш.)		 згла́джаную згла́джанае згла́джаныя (неадуш.)
згла́джаных (адуш.)
Т. згла́джаным згла́джанай
згла́джанаю		 згла́джаным згла́джанымі
М. згла́джаным згла́джанай згла́джаным згла́джаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

згла́джаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. згла́джаны згла́джаная згла́джанае згла́джаныя
Р. згла́джанага згла́джанай
згла́джанае		 згла́джанага згла́джаных
Д. згла́джанаму згла́джанай згла́джанаму згла́джаным
В. згла́джаны (неадуш.)
згла́джанага (адуш.)		 згла́джаную згла́джанае згла́джаныя (неадуш.)
згла́джаных (адуш.)
Т. згла́джаным згла́джанай
згла́джанаю		 згла́джаным згла́джанымі
М. згла́джаным згла́джанай згла́джаным згла́джаных

Кароткая форма: згла́джана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

згла́джаны

1. сгла́женный; изгла́женный;

2. перен. сгла́женный, скра́шенный;

1, 2 см. згла́дзіць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

згла́джаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад згладзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сгла́женный згла́джаны, мног. пазгла́джваны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

изгла́женный

1. згла́джаны; сцёрты;

2. зні́шчаны, сцёрты; см. изгла́дить;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зярні́сты, ‑ая, ‑ае.

1. Які змяшчае многа зерня, з буйным зернем. Зярністы колас. Зярністае жыта.

2. Які складаецца з зернепадобных часцінак. Зярністы снег. Зярністы граніт. □ На дне пясочак жоўты, чысты, Вадою згладжаны, зярністы. Колас.

•••

Зярністая ікра гл. ікра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Спахо́вы ‘адхоны, адлогі’ (ПСл, Сл. ПЗБ, ЛА, 2), ‘пахілы’ (беласт., Лапіч, Term. geogr.), спахо́ваты ‘тс’ (ЛА, 2), спахо́вісты ‘тс’ (Сл. ПЗБ). Параўн. укр. спахо́вий, спахова́тий, спахова́стий ‘пахілы, спадзісты’, польск. дыял. spachowy, spachowaty ‘тс’. Няясна. Магчыма, да спаха́ць ‘выпрацаваць да канца’, спаха́ны ‘спрацаваны, сцёрты’ (ТС), што да пахаць (гл.) — тады ‘згладжаны’, параўн. спахо́мы ‘пакаты’ (Сцяшк. Сл.) — дзеепрыметнік ад спахаць? Сюды ж, відаць, і спахало́вы ‘псіхічна хворы’ (там жа). Параўн. польск. pachać ‘мясці, зграбаць’ (Варш. сл.). Параўн. ЕСУМ, 5, 382 (мяркуюць пра кантамінацыю тыпу спуск з пахілы).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)