згарба́ціцца гл. гарбаціцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

згарба́ціцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. згарба́чуся згарба́цімся
2-я ас. згарба́цішся згарба́ціцеся
3-я ас. згарба́ціцца згарба́цяцца
Прошлы час
м. згарба́ціўся згарба́ціліся
ж. згарба́цілася
н. згарба́цілася
Загадны лад
2-я ас. згарба́цься згарба́цьцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час згарба́ціўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

згарба́ціцца сов. сго́рбиться, стать горба́тым

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

згарба́ціцца, ‑бачуся, ‑бацішся, ‑баціцца.

Разм. Згорбіцца, згарбець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гарба́ціцца, -ба́чуся, -ба́цішся, -ба́ціцца; незак. (разм.).

Тое, што і горбіцца.

Чалавек гарбаціцца.

|| зак. згарба́ціцца, -ба́чуся, -ба́цішся, -ба́ціцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

згарбе́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Разм. Зрабіцца гарбатым; згарбаціцца. Згарбеў чалавек. Даўно, як помняць яго ў вёсцы, дык гэткі; з чаго, як — забыліся. Ермаловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)