згарба́ціцца гл. гарбаціцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

згарба́ціцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. згарба́чуся згарба́цімся
2-я ас. згарба́цішся згарба́ціцеся
3-я ас. згарба́ціцца згарба́цяцца
Прошлы час
м. згарба́ціўся згарба́ціліся
ж. згарба́цілася
н. згарба́цілася
Загадны лад
2-я ас. згарба́цься згарба́цьцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час згарба́ціўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

згарба́ціцца сов. сго́рбиться, стать горба́тым

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

згарба́ціцца, ‑бачуся, ‑бацішся, ‑баціцца.

Разм. Згорбіцца, згарбець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

згарба́ціцца гл. згорбіцца

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

гарба́ціцца, -ба́чуся, -ба́цішся, -ба́ціцца; незак. (разм.).

Тое, што і горбіцца.

Чалавек гарбаціцца.

|| зак. згарба́ціцца, -ба́чуся, -ба́цішся, -ба́ціцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

згарбе́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Разм. Зрабіцца гарбатым; згарбаціцца. Згарбеў чалавек. Даўно, як помняць яго ў вёсцы, дык гэткі; з чаго, як — забыліся. Ермаловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

krumm

1.

a

1) крывы́, скрыўлены, сагну́ты

~ wérden — згарба́ціцца, стаць суту́лым

2) нячы́сты, несумле́нны

~e Sáchen máchen — займа́цца нячы́стымі спра́вамі

◊ es geht mit ihm ~ — разм. яго́ спра́вы дрэнь

2.

adv кры́ва, ко́са

etw. ~ bíegen* — скрыўля́ць, згіна́ць што-н.

etw. j-m ~ néhmen* — разм. крыўдзіцца за што-н. на каго́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)