звярэ́дзіць гл. вярэдзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

звярэ́дзіць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. звярэ́джу звярэ́дзім
2-я ас. звярэ́дзіш звярэ́дзіце
3-я ас. звярэ́дзіць звярэ́дзяць
Прошлы час
м. звярэ́дзіў звярэ́дзілі
ж. звярэ́дзіла
н. звярэ́дзіла
Загадны лад
2-я ас. звярэ́дзь звярэ́дзьце
Дзеепрыслоўе
прош. час звярэ́дзіўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

звярэ́дзіць, ‑рэджу, ‑рэдзіш, ‑рэдзіць; што.

Зак. да вярэдзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вярэ́дзіць, вярэ́джу, вярэ́дзіш, вярэ́дзіць; незак., што (разм.).

Тое, што і верадзіць.

|| зак. звярэ́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны і развярэ́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

звераджа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да звярэдзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зверадзі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. звераджу́ звярэ́дзім
2-я ас. звярэ́дзіш звярэ́дзіце
3-я ас. звярэ́дзіць звярэ́дзяць
Прошлы час
м. зверадзі́ў зверадзі́лі
ж. зверадзі́ла
н. зверадзі́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час звярэ́дзіўшы

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

верадзі́ць, вераджу́, вярэ́дзіш, вярэ́дзіць; вярэ́джаны; незак., што (разм.).

Шкодзіць што-н. сабе, натруджваючы, надрываючы, або раздражняць балючае.

В. рукі, спіну.

В. рану.

В. сардэчныя раны (перан.: выклікаць цяжкія ўспаміны).

|| зак. зверадзі́ць, звераджу́, звярэ́дзіш, звярэ́дзіць; звярэ́джаны і разверадзі́ць, -вераджу́, -вярэ́дзіш, -вярэ́дзіць; -вярэ́джаны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)