вярэ́дзіць, вярэ́джу, вярэ́дзіш, вярэ́дзіць; незак., што (разм.).

Тое, што і верадзіць.

|| зак. звярэ́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны і развярэ́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)