звяро́к гл. звер.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

звяро́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. звяро́к звяркі́
Р. звярка́ звярко́ў
Д. звярку́ звярка́м
В. звярка́ звярко́ў
Т. звярко́м звярка́мі
М. звярку́ звярка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

звяро́к, -рка́ м. зверёк, зверю́шка ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

звяро́к, ‑рка, м.

Памянш. да звер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

звер, -а, мн. звяры́, -о́ў, м.

1. Дзікая, звычайна драпежная жывёліна.

Пушны з.

2. перан. Пра вельмі злога, жорсткага чалавека.

|| памянш. звяро́к, -рка́, мн. -ркі́, -рко́ў, м. (да 1 знач.).

|| зб. звяр’ё, -я́, н.

|| прым. звяры́ны, -ая, -ае.

Звярыныя сляды.

З. страх (надзвычай моцны). З. арнамент (з адлюстраваннем жывёл).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зверёк звяро́к, -рка́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

но́рка

‘звярок’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. но́рка но́ркі
Р. но́ркі но́рак
Д. но́рцы но́ркам
В. но́рку но́рак
Т. но́ркай
но́ркаю		 но́ркамі
М. но́рцы но́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

смярдзю́чка

‘драпежны звярок’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. смярдзю́чка смярдзю́чкі
Р. смярдзю́чкі смярдзю́чак
Д. смярдзю́чцы смярдзю́чкам
В. смярдзю́чку смярдзю́чак
Т. смярдзю́чкай
смярдзю́чкаю		 смярдзю́чкамі
М. смярдзю́чцы смярдзю́чках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зверю́шка ж., уменьш.-ласк. звяро́к, -рка́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

калано́к, -нка́, мн. -нкі́, -нко́ў, м.

Драпежны пушны звярок сямейства куніцавых, а таксама яго футра.

|| прым. каланко́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)