звяза́цца, звяжу́ся, звя́жашся, звя́жацца; звяжы́ся; зак.

1. з кім-чым. Устанавіць сувязь, зносіны з кім-, чым-н.

З. па тэлефоне.

2. з кім-чым. Устанавіць якія-н. (пераважна заганныя) адносіны з кім-н.

З. з нягоднікам.

3. з чым. Узяцца за што-н. (цяжкае або заганнае).

З. з непасільнай працай.

|| незак. звя́звацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Не трэба з забіякамі з.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

звяза́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. звяжу́ся звя́жамся
2-я ас. звя́жашся звя́жацеся
3-я ас. звя́жацца звя́жуцца
Прошлы час
м. звяза́ўся звяза́ліся
ж. звяза́лася
н. звяза́лася
Загадны лад
2-я ас. звяжы́ся звяжы́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час звяза́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

звяза́цца сов.

1. связа́ться;

з. па тэлефо́не — связа́ться по телефо́ну;

2. связа́ться; спу́таться;

чаго́ ты з ім ~за́ўся? — заче́м ты с ним связа́лся (спу́тался)?;

3. (упаковаться) увяза́ться;

4. спец. сча́литься

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

звяза́цца, звяжуся, звяжашся, звяжацца; зак.

1. Змацавацца, злучыцца адзін з адным (вяроўкай, канатам і пад.). Паднімаючыся на вяршыню, альпіністы звязаліся вяроўкай.

2. Устанавіць зносіны з кім‑, чым‑н. пры дапамозе пэўных сродкаў сувязі. Звязацца па тэлефоне з таварышам.

3. Устанавіць непасрэдныя адносіны, цесныя кантакты з кім‑, чым‑н. І цесна ў працы звязаліся горад з вёскай. Чорны. Немцы разлічвалі на тое, каб не даць атрадам аднаго раёна звязацца з атрадамі другога раёна. Казлоў.

4. Зблізіцца, завесці агульныя справы (звычайна нядобрыя). [Завішнюку] стала горка на душы, адчуў, што хочацца хутчэй выйсці з хаты, каб і не глядзець на гэтага п’янчугу Акцызніка, з якім звязаўся. Пташнікаў. // Разм. Уступіць у любоўную сувязь. «Звязалася з баламутам гэтым, трэба ж, гарадскога хлеба захацела. У вёсцы, можа, за настаўніка выйшла б...». М. Стральцоў. // Узяцца за якую‑н. справу (звычайна непасільную, непрыемную і пад.). — Звязацца з механікай.. Хіба ж гэта жаночая справа? Ус.

5. Злажыць, упакаваць свае рэчы ў звязкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сча́литься звяза́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ра́цыя¹, і, мн. -і, -цый, ж.

Пераносная радыёстанцыя.

Звязацца па рацыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

снести́сь​I сов. (установить связь) звяза́цца, нала́дзіць су́вязь.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Аблы́таць ’апутаць’ (КТС), аблытацца ’звязацца, пасябравацца’ (КЭС). Гл. блытаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

зне́сціся¹, знясу́ся, знясе́шся, знясе́цца; знясёмся, знесяце́ся, знясу́цца; знёсся, зне́слася і знясла́ся; знясі́ся; зак. (разм.).

Устанавіць сувязь з кім-, чым-н.; звязацца.

З. па пошце.

|| незак. зно́сіцца, зно́шуся, зно́сішся, зно́сіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сча́ліцца, ‑ліцца; зак.

Спец. Змацавацца, злучыцца пры счальванні; звязацца. Плыты счаліліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)