назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Звя́гаў Звя́г |
|
| Звя́гам | |
| Звя́гамі | |
| Звя́гах |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Звя́гаў Звя́г |
|
| Звя́гам | |
| Звя́гамі | |
| Звя́гах |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
звя́га
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| звя́га | |
| звя́зе | |
| звя́гу | |
| звя́гай звя́гаю |
|
| звя́зе |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
звя́га, -і,
1. Надакучлівы брэх (сабакі).
2. Назойлівае прыставанне з просьбамі, напамінамі, патрабаваннямі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
звя́га, ‑і,
1. Назойлівае прыставанне з просьбамі, напамінамі, патрабаваннямі.
2. Надакучлівы брэх (сабакі).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бра́га, -і,
1. Рошчына з соладу, мукі і бульбы, з якой гоняць спірт.
2. Адыходы пасля такой перагонкі ў выглядзе асадку.
3. Пітво дамашняга вырабу з хмелем і цукрам.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
бра́га
1. (отходы винокурения) барда́;
2. (сусло) бра́жка;
3. (напиток) бра́га;
◊ не сто́лькі той ~гі, ко́лькі
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
любі́ць
◊ хто каго́ лю́біць, той таго́ чу́біць —
воўк саба́кі не баі́цца, але
лю́біш ката́цца, любі́ і са́начкі вазі́ць —
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
саба́ка, ‑і,
1. Свойская жывёліна сямейства сабачых, якая выкарыстоўваецца для вартаўнічай аховы, язды (на Поўначы), на паляванні і пад.
2. Самец сукі.
3.
4. Драпежнае млекакормячае сямейства сабачых.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бая́цца (кого, чего и без доп.)
1. боя́ться, опаса́ться, страши́ться, робе́ть (без доп.); тру́сить (перед кем, чем и без доп.);
2. (портиться от чего-л.) боя́ться;
◊ б. — дыхну́ць боя́ться дохну́ть;
ду́ху б. — трепета́ть;
б. як агню́ — боя́ться как огня́;
бо́йся ты бо́га! — бо́йся ты бо́га!;
ваўко́ў б. — у лес не хадзі́ць —
баі́цца як чорт кры́жа —
не баі́шся кі́ва, пабаі́шся кі́я —
хто баі́цца, таму ўваччу́ дваі́цца —
воўк саба́кі не баі́цца, але
пу́жаная варо́на і куста́ баі́цца —
спра́ва ма́йстра баі́цца —
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
саба́ка
1.
2. (собака-самец) кобе́ль;
◊ вось дзе с. закапа́ны! — вот где соба́ка зарыта!;
з ~камі не зно́йдзеш — с соба́ками не сы́щешь;
і ~камі не заго́ніш — и соба́ками не заго́нишь;
ве́шаць саба́к — (на каго) ве́шать соба́к (на кого);
саба́к ганя́ць — соба́к гоня́ть;
~ку з’е́сці — (у чым, на чым) соба́ку съесть (в чём, на чём);
у ~кі вачэ́й пазы́чыць — стыд потеря́ть;
жыць як кот з ~кам — жить как ко́шка с соба́кой;
~кам се́на касі́ць — в не́тях быть (обрета́ться и т.п.), скрыва́ться (главным образом от семьи);
на саба́к браха́ць — болта́ть на ве́тер;
на ~ку не варт — ни к чёрту не годи́тся;
патрэ́бен як ~ку пя́тая нага́ — ну́жен как соба́ке пя́тая нога́;
~ку пад хвост — псу (соба́ке) под хвост;
ко́жны с. — ка́ждая (вся́кая) соба́ка;
ні адзі́н с. — ни одна́ соба́ка;
(як) с. на се́не — (как) соба́ка на се́не;
~ку — саба́чая смерць —
воўк ~кі не баі́цца, але́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)