звуча́щий

1. прич. які́ (што) гучы́ць;

2. в знач. прил. гуча́льны;

звуча́щее те́ло физ. гуча́льнае це́ла.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гуча́льны звуча́щий;

~нае це́ла — физ. звуча́щее те́ло

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нямо́цны

1. некре́пкий, непро́чный;

2. (невыносливый) неси́льный, некре́пкий;

3. (тихий, слабо звучащий) неси́льный, негро́мкий;

4. (слабой концентрации) некре́пкий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)