зво́нница церк., ист. звані́ца, -цы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

звані́ца ж. колоко́льня; зво́нница;

◊ глядзе́ць са сваёй ~ні́цы — смотре́ть со свое́й колоко́льни;

адзвані́ў і са ~цы прэч — отзвони́л и с колоко́льни доло́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)