зво́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зво́дны зво́дная зво́днае зво́дныя
Р. зво́днага зво́днай
зво́днае		 зво́днага зво́дных
Д. зво́днаму зво́днай зво́днаму зво́дным
В. зво́дны (неадуш.)
зво́днага (адуш.)		 зво́дную зво́днае зво́дныя (неадуш.)
зво́дных (адуш.)
Т. зво́дным зво́днай
зво́днаю		 зво́дным зво́днымі
М. зво́дным зво́днай зво́дным зво́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

зво́дны, -ая, -ае.

1. Сабраны з розных месц, састаўлены з чаго-н., з розных частак.

Зводная справаздача.

З. аркестр.

2. Які даводзіцца каму-н. братам ці сястрой па мачасе або айчыму.

З. брат.

Зводныя дзеці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зво́дны в разн. знач. сво́дный;

з. батальён — сво́дный батальо́н;

з. брат — сво́дный брат;

з. бюджэ́т — сво́дный бюдже́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зво́дны, ‑ая, ‑ае.

1. Які з’яўляецца зводкай чаго‑н.; які аб’ядноўвае, падсумоўвае якія‑н. даныя. Зводная справаздача. Зводны бюджэт. Зводная тэатральная афіша.

2. Сфарміраваны з некалькіх самастойных частак, адзінак. Зводны аркестр. Зводны хор. Зводны батальён.

3. Які даводзіцца каму‑н. братам або сястрой па мачасе або айчыму. Зводны брат. Зводная сястра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сво́дный в разн. знач. зво́дны;

сво́дный батальо́н зво́дны батальён;

сво́дный брат зво́дны брат.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

арке́стр, ‑а, м.

1. Сукупнасць музычных інструментаў, што ўдзельнічаюць у выкананні музычнага твора; калектыў музыкантаў, якія сумесна выконваюць музычны твор. Сімфанічны аркестр. Духавы аркестр. Зводны аркестр. Аркестр цымбалістаў. □ Барабан, дзве скрыпкі і цымбалы, Невялікі аркестр, а выгляд сталы. Лужанін.

2. Месца перад сцэнай у тэатры, дзе знаходзяцца музыканты.

[Ад грэч. orchēstra — пляцоўка перад сцэнай у старажытнагрэчаскім тэатры.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бала́нс ​1, ‑у, м.

1. Раўнавага, ураўнаважванне. Гранічнае пачуццё балансу, выдатная спартыўная форма.. забяспечылі.. [эквілібрысту] дакладнае, нават прыгожае выкананне найскладанейшага труна з вострымі кінжаламі. «Беларусь».

2. Параўнальны падрахунак прыходу і расходу пры завяршэнні разлікаў, а таксама ведамасць з такім падрахункам. Радавы баланс. Квартальны баланс. Зводны баланс.

3. Колькаснае выражэнне суадносін паміж бакамі якой‑н. дзейнасці, якія павінны ўраўнаважваць адзін аднаго. Гандлёвы баланс. Баланс народнай гаспадаркі. // Суадносіны паміж узаемазвязанымі часткамі чаго‑н. Кармавы баланс. Паліўны баланс. Баланс падземных грунтовых вод.

•••

Актыўны баланс — падрахунак, у якім прыход большы за расход.

Пасіўны баланс — падрахунак, у якім расход большы за прыход.

[Фр. balance.]

бала́нс ​2, ‑а і ‑у, м.

1. ‑у, зб. Спец. Ачышчаныя ад кары бярвенні аднолькавай даўжыні, якія ідуць на выраб цэлюлозы.

2. ‑а. На чыгунцы — перакідная прылада для перацягвання рэек. [Сымон:] — Тут я нешта заспяшаўся, перакінуў няёмка баланс, што перацягвае рэйкі, дык пяро не прыкінулася як след да рамачнай рэйкі, і пайшлі вагоны па стрэлцы ўразрэз. Шынклер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сведённый

1. зве́дзены, мног. пазво́джваны;

2. заве́дзены;

3. зня́ты, скі́нуты, зве́дзены;

4. зве́дзены, мног. пазво́джаны;

5. зве́дзены, вы́сечаны;

6. заве́дзены, мног. пазаво́джаны;

7. зве́дзены, ссу́нуты;

8. вы́ведзены, мног. павыво́джваны;

9. пераве́дзены;

10. зве́дзены (да чаго, у што);

11. пераве́дзены, зве́дзены;

12. зве́дзены, ску́рчаны, мног. паску́рчваны, скры́ўлены;

13. адабра́ны; забра́ны; укра́дзены, зве́дзены; см. свести́;

14. (сводный) уст. зво́дны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)