зверабо́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зверабо́йны зверабо́йная зверабо́йнае зверабо́йныя
Р. зверабо́йнага зверабо́йнай
зверабо́йнае		 зверабо́йнага зверабо́йных
Д. зверабо́йнаму зверабо́йнай зверабо́йнаму зверабо́йным
В. зверабо́йны (неадуш.)
зверабо́йнага (адуш.)		 зверабо́йную зверабо́йнае зверабо́йныя (неадуш.)
зверабо́йных (адуш.)
Т. зверабо́йным зверабо́йнай
зверабо́йнаю		 зверабо́йным зверабо́йнымі
М. зверабо́йным зверабо́йнай зверабо́йным зверабо́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зверабо́йны I охот. зверобо́йный

зверабо́йны II бот. зверобо́йный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зверабо́йны ​1, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да палявання на марскога звера. Зверабойнае судна. Зверабойны промысел.

зверабо́йны ​2, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да зверабою ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зверабо́й¹, -я, мн. -і, -яў, м.

Паляўнічы на звера.

|| прым. зверабо́йны, -ая, -ае.

З. промысел.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зверабо́й², -ю, м.

Травяністая лекавая расліна, звычайна з жоўтымі кветкамі.

Настойка зверабою.

|| прым. зверабо́йны, -ая, -ае.

Сямейства зверабойных (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зверобо́йный

1. зверабо́йны;

2. бот. святая́ннікавы, зверабо́йны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

звера...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.:

1) які мае адносіны да звера, звяроў, такі, як у звера, звяроў, напр.: зверабойны, звералоў, зверападобны;

2) які мае адносіны да зверагадоўлі, напр.: зверагаспадарка, зверапітомнік, звераферма.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)