зваротная - Пошук

зваро́тны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	зваро́тны	зваро́тная	зваро́тнае	зваро́тныя
Р.	зваро́тнага	зваро́тнай зваро́тнае	зваро́тнага	зваро́тных
Д.	зваро́тнаму	зваро́тнай	зваро́тнаму	зваро́тным
В.	зваро́тны (неадуш.) зваро́тнага (адуш.)	зваро́тную	зваро́тнае	зваро́тныя (неадуш.) зваро́тных (адуш.)
Т.	зваро́тным	зваро́тнай зваро́тнаю	зваро́тным	зваро́тнымі
М.	зваро́тным	зваро́тнай	зваро́тным	зваро́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паслядо́ўна-зваро́тны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	паслядо́ўна-зваро́тны	паслядо́ўна-зваро́тная	паслядо́ўна-зваро́тнае	паслядо́ўна-зваро́тныя
Р.	паслядо́ўна-зваро́тнага	паслядо́ўна-зваро́тнай паслядо́ўна-зваро́тнае	паслядо́ўна-зваро́тнага	паслядо́ўна-зваро́тных
Д.	паслядо́ўна-зваро́тнаму	паслядо́ўна-зваро́тнай	паслядо́ўна-зваро́тнаму	паслядо́ўна-зваро́тным
В.	паслядо́ўна-зваро́тны (неадуш.) паслядо́ўна-зваро́тнага (адуш.)	паслядо́ўна-зваро́тную	паслядо́ўна-зваро́тнае	паслядо́ўна-зваро́тныя (неадуш.) паслядо́ўна-зваро́тных (адуш.)
Т.	паслядо́ўна-зваро́тным	паслядо́ўна-зваро́тнай паслядо́ўна-зваро́тнаю	паслядо́ўна-зваро́тным	паслядо́ўна-зваро́тнымі
М.	паслядо́ўна-зваро́тным	паслядо́ўна-зваро́тнай	паслядо́ўна-зваро́тным	паслядо́ўна-зваро́тных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паступа́льна-зваро́тны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	паступа́льна-зваро́тны	паступа́льна-зваро́тная	паступа́льна-зваро́тнае	паступа́льна-зваро́тныя
Р.	паступа́льна-зваро́тнага	паступа́льна-зваро́тнай паступа́льна-зваро́тнае	паступа́льна-зваро́тнага	паступа́льна-зваро́тных
Д.	паступа́льна-зваро́тнаму	паступа́льна-зваро́тнай	паступа́льна-зваро́тнаму	паступа́льна-зваро́тным
В.	паступа́льна-зваро́тны (неадуш.) паступа́льна-зваро́тнага (адуш.)	паступа́льна-зваро́тную	паступа́льна-зваро́тнае	паступа́льна-зваро́тныя (неадуш.) паступа́льна-зваро́тных (адуш.)
Т.	паступа́льна-зваро́тным	паступа́льна-зваро́тнай паступа́льна-зваро́тнаю	паступа́льна-зваро́тным	паступа́льна-зваро́тнымі
М.	паступа́льна-зваро́тным	паступа́льна-зваро́тнай	паступа́льна-зваро́тным	паступа́льна-зваро́тных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Вы́слуга (БРС). Рус. вы́слуга, укр. ви́слуга, польск. wysługa. Аддзеяслоўнае ўтварэнне (зваротная дэрывацыя) ад выслужыць (гл. служыць). Параўн. Махэк₂, 557.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Адкі́нуцца ’адмовіцца’ (Некр.). Магчыма, калька з польск. odrzucić, тады зваротная форма пад уплывам адмовіцца. Параўн. польск. zarzut і бел. закід.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ула́сна-зваро́тны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	ула́сна-зваро́тны	ула́сна-зваро́тная	ула́сна-зваро́тнае	ула́сна-зваро́тныя
Р.	ула́сна-зваро́тнага	ула́сна-зваро́тнай ула́сна-зваро́тнае	ула́сна-зваро́тнага	ула́сна-зваро́тных
Д.	ула́сна-зваро́тнаму	ула́сна-зваро́тнай	ула́сна-зваро́тнаму	ула́сна-зваро́тным
В.	ула́сна-зваро́тны (неадуш.) ула́сна-зваро́тнага (адуш.)	ула́сна-зваро́тную	ула́сна-зваро́тнае	ула́сна-зваро́тныя (неадуш.) ула́сна-зваро́тных (адуш.)
Т.	ула́сна-зваро́тным	ула́сна-зваро́тнай ула́сна-зваро́тнаю	ула́сна-зваро́тным	ула́сна-зваро́тнымі
М.	ула́сна-зваро́тным	ула́сна-зваро́тнай	ула́сна-зваро́тным	ула́сна-зваро́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зваро́тны, ‑ая, ‑ае.

1. Які вядзе назад (пра шлях, дарогу). Увесь зваротны шлях абдумваў Барыс просьбу сясцёр і прапанову дырэкцыі волжскага прамысловага прадпрыемства. Лось.

2. Які паўтараецца, аднаўляецца (пра хваробу). Зваротны грып. Зваротны тыф.

3. Які трэба звярнуць, аддаць (пра грашовыя сродкі). Зваротная пазыка.

4. Які мае адносіны да суб’екта дзеяння. Зваротныя дзеясловы.

•••

Зваротны адрас гл. адрас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

обра́тный адваро́тны; зваро́тны;

обра́тный путь даро́га наза́д, зваро́тная даро́га;

обра́тная сторона́ адваро́тны бо́к;

обра́тный смысл адваро́тны сэнс;

обра́тный биле́т ж.-д. зваро́тны біле́т, біле́т для прае́зду туды́ і наза́д;

обра́тная пропо́рция, обра́тная величина́ мат. адваро́тная прапо́рцыя, адваро́тная велічыня́;

◊

обра́тная си́ла закона юр. зваро́тная сі́ла зако́на.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Вініцца ’прызнавацца ў віне’; ’слухацца, падпарадкоўвацца’; ’правініцца’ (КТС). Укр. вини́тися ’прызнавацца ў віне’, рус. виниться ’прызнаваць за сабою віну, прасіць прабачэння’; ’быць абвінавачаным’, смал. ’прызнаваць чыю-небудзь уладу, падпарадкоўвацца’, польск. winić się ’прызнаваць сваю віну’. Зваротная форма да вініць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вадзі́цца ’пры змаганні цягацца’ (лаг., КЭС). Зваротная форма ад вадзі́ць з семантычным зрухам ’знацца з кім-небудзь, быць звязаным з кім-небудзь’ > ’змагацца пры барацьбе, цягацца, ухапіўшыся адзін за аднаго’; параўн. польск. wodzić się ’б’ючыся, перацягваць адзін другога з месца на месца’.

Ва́дзіцца ’сварыцца’ (Гарэц.; лаг., КЭС; докш., Янк. Мат.). Гл. ва́дзіць ₁.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Verbum